Stokely Carmichael was a revolutionary firebrand who didn’t just call for freedom—he demanded power!
He knew the fight wasn’t about begging for crumbs from the oppressor’s table—it was about tearing down the whole system that kept Black people down and building one that put power in their hands.
With every speech, every rallying cry, he lit a fire in the hearts of the oppressed, showing that true liberation meant seizing control, not waiting for it to be handed over. That spirit of defiance and unapologetic pride struck fear into the hearts of the ruling class, and that fearless call for Black power still shakes the foundations of injustice today!
Stokely Carmichael estis revolucia flamulo, kiu ne nur postulis liberecon—li postulis potencon!
Li sciis, ke la batalo ne temis pri petegi panerojn de la tablo de la premantoj—temis pri disrompi la tutan sistemon, kiu subpremis nigrulojn, kaj konstrui tian, kiu metas la potencon en iliajn manojn.
Per ĉiu parolado, ĉiu alvoko, li ekbruligis fajron en la koroj de la prematoj, montrante ke vera liberiĝo signifas ekpreni la kontrolon, ne atendi ĝis oni ĝin transdonos. Tiu spirito de defio kaj senkulpiga fiero timigis la regantan klason, kaj tiu senkompromisa alvoko por Nigra povo ankoraŭ skuas la fundamentojn de maljusteco hodiaŭ!
Stokely Carmichael was a revolutionary firebrand who didn’t just call for freedom—he demanded power!
He knew the fight wasn’t about begging for crumbs from the oppressor’s table—it was about tearing down the whole system that kept Black people down and building one that put power in their hands.
With every speech, every rallying cry, he lit a fire in the hearts of the oppressed, showing that true liberation meant seizing control, not waiting for it to be handed over. That spirit of defiance and unapologetic pride struck fear into the hearts of the ruling class, and that fearless call for Black power still shakes the foundations of injustice today!
Stokely Carmichael estis revolucia flamulo, kiu ne nur postulis liberecon—li postulis potencon!
Li sciis, ke la batalo ne temis pri petegi panerojn de la tablo de la premantoj—temis pri disrompi la tutan sistemon, kiu subpremis nigrulojn, kaj konstrui tian, kiu metas la potencon en iliajn manojn.
Per ĉiu parolado, ĉiu alvoko, li ekbruligis fajron en la koroj de la prematoj, montrante ke vera liberiĝo signifas ekpreni la kontrolon, ne atendi ĝis oni ĝin transdonos. Tiu spirito de defio kaj senkulpiga fiero timigis la regantan klason, kaj tiu senkompromisa alvoko por Nigra povo ankoraŭ skuas la fundamentojn de maljusteco hodiaŭ!