Κάποτε η Φιλοσοφική Σχολή ήταν από τις πιο απαιτητικές. Τολμούσαν να διαγωνισθούν για την εισαγωγή σε αυτήν οι καλύτεροι μαθητές. Κι αν όχι οι άριστοι, τουλάχιστον όσοι αγαπούσαν το διάβασμα.
Κάποτε η Φιλοσοφική Σχολή ήταν από τις πιο απαιτητικές. Τολμούσαν να διαγωνισθούν για την εισαγωγή σε αυτήν οι καλύτεροι μαθητές. Κι αν όχι οι άριστοι, τουλάχιστον όσοι αγαπούσαν το διάβασμα.
Οχι μόνο ο ατομικισμος, αλλά κ η άγνοια, η χειραγώγηση, η ανασφάλεια, η παραίτηση, η ανελευθερια, η ανισότητα, η καταπίεση, η εγκληματικοτητα, ο ναρκισσισμος ακόμα, δεν είναι όλα αυτά συνέπειες μιας πνευματικής και ηθικής κατάπτωσης;
Δεν ξέρω αν ποτέ έφερνε χρήμα η ενασχόληση με τις ανθρωπιστικες επιστήμες. Το κοινωνικό κύρος συμφωνώ ότι υπήρξε κίνητρο. Δεν ξέρω αν το απολάμβαναν όμως όλοι. Όπως κ με την ιατρική κάποτε. Οσοι τη σπούδαζαν, για το χρήμα ή το κύρος το έκαναν;
Ναι, το θέμα είναι εάν πράγματι έχουν αυξηθεί όλα αυτά.
Συμφωνώ πως ήταν περισσότερο το κύρος και ίσως η σιγουριά το δημοσίου για κάποιους.
Και για τα δύο και δυστυχώς μεγάλο ποσοστό χωρίς καθόλου μέτρο.
Νομίζω η μόνη αξία του Καστοριαδη απαντάει κάπως σε αυτό.